مواد شیمیایی و مصنوعی در٥٠ سال گذشته جایگاه تاریخی الیاف طبیعی به عنوان ماده اصلی ساخت و تهیه طناب را گرفتند و از سال ١٩٣٩ میلادی با به کارگیری نایلون (NYLON) در صنایع طناب سازی، طنابهای مصنوعی یا اصطلاحا نایلونی وارد بازار شدند وبدون شک دارای خصوصیات و برتریهایی نسبت به طنابهای الیاف طبیعی هستند. ضمن اینکه دارای نقاط ضعفی نیز نسبت به آنها هستند. طناب پلاستیکی یا همان طناب نایلونی رشتهای بلند از الیاف مصنوعی است که به هم بافته شدهاند. از آن برای نگهداری اشیاء، حمل و نقل و بستهبندی استفاده میشود. به طور کلی در ساخت انواع طناب از پشم، کتان، کنف، پلی پروپیلن، پلی اتیلن، پلاستیک و… استفاده میشود. پس از افزایش استفاده از مواد پلیمری در صنعت، طناب پلاستیکی جز پرطرفدارترین و پر استفادهترین محصولات شده است.

مخزن فلزی گالوانیزه یکی از قدیمیترین انواع مخزن آب است که در ۱۰۰ سال گذشته به طور گسترده در صنعت مورد استفاده قرار گرفته است. تانکر سازی گالوانیزه به این شکل است که این مخازن بر اساس نوع ورق و نحوه اتصال ورقها به هم انواع گوناگون دارد. به دلیل مقاومت خوب ورق های گالوانیزه در شرایط مرطوب برای نگهداری آب میتواند گزینه مناسبی باشد. تانکر گالوانیزه هم مانند مخزن SMC بهترین راهکار برای بسیاری از صنایع و مصارف است.
از آنجا که کاربرد محصولات پلیمری در زندگی روزمره افزایش پیدا کرده است، تولیدکنندگان باید علاوه بر افزایش سرعت تولید به فکر کیفیت محصولات خود نیز باشند. استفاده از مواد اولیه پایه برای تولید محصول باعث رخ دادن مشکلاتی از قبیل ضعف فیزیکی، کاهش خواص، رنگ نامطلوب، طولانی شدن فرآیند تولید و … میشود. برای برطرف کردن این مشکل از کامپاند پلیمری استفاده میشود. از کامپاندهای پلیمری جهت افزایش ثبات و مقاومت مواد پلاستیکی استفاده میشود.

اکثر محصولات تولید شده در جهان امروز دارای بسته بندیهای پلاستیکی است. بازیافت پلاستیکها که محصولات مصنوعی هستند و از پلیمریزسیون و بسپارها تشکیل شده اند امری قابل تامل شده است. درحال حاضر بیش از دهها مدل پلاستیک در جهان وجود دارد که هر کدام کارایی مختلفی برای تولید محصولات متنوع دارد. مهم ترین ویژگی این مواد استحکام و پایداری آنها حتی بعد از گذشت چند سال است و تا 100ها سال تجزیه نمیشود. به دلیل تجزیه نشدن این ماده شیمیایی به عنوان یکی از تهدیدهای بزرگ برای محیط زیست به حساب بیاید که جان بسیاری از جاداران را به خطر میاندازد. بیش از هزاران نوع از موجودات آبزی مانند لاکپشت، وال، دلفین و پرندگان در اثر خوردن این مواد پلاستیکی که وارد زنجیره غذایی آنها شده جان خود را از دست میدهند. در جهان بیش از 26 میلیون تن از مواد پلاستیکی خود را دور ریخته میشود و محل دور ریز این زبالهها در اقیانوسها و آبهای آزاد است. با ورود تکنولوژیهای چند منظوره و مفید برای بازیافت پلاستیک میتوان گفت نیمی از مشکلات دفع زبالههای متنوع در محیط زندگی انسان و زیست جانوران حل شدنی است.